Για ασθενείς που είναι χαμηλού ή μετρίου χειρουργικού/ αναισθητικού κινδύνου, η ανοικτή εγχείρηση για ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής είναι εξίσου ασφαλής με την ενδοαυλική διόρθωση του ανευρύσματος, ενώ υπερέχει όσον αφορά την αντοχή της στο χρόνο.
Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει μελέτη που δημοσιεύτηκε με τίτλο “A randomized controlled trial of endovascular aneurysm repair versus open surgery for abdominal aortic aneurysms in low- to moderate-risk patients” στο περιοδικό “Journal of Vascular Surgery”, Μάιος 2011.
Η μελέτη ήταν τυχαιοποιημένη και προοπτική, και διενεργήθηκε σε κέντρα-νοσοκομεία στη Γαλλία με μεγάλη εμπειρία και στους δυο τύπους επέμβασης. Μελετήθηκαν συνολικά περίπου 300 ασθενείς με ανεύρυσμα >5cm, οι οποίοι χωρίστηκαν με τυχαιοποίηση σε δυο ομάδες (μισοί – μισοί) και υποβλήθηκαν στον ένα ή το άλλο τύπο επέμβασης. Στο χρονικό διάστημα των 3 ετών κατά μέσον όρο που παρακολουθήθηκαν, διαπιστώθηκε ότι δεν υπήρχε διαφορά στον αριθμό των θανάτων, στην επιβίωση χωρίς μείζονα συμβάματα ή στον αριθμό των ελασσόνων επιπλοκών μεταξύ των δυο ομάδων ασθενών.
Όμως, στους ασθενείς που υποβλήθηκαν σε ενδοαυλική επεμβάση, το ποσοστό των επανεπεμβάσεων (λόγω επιπλοκών της μεθόδου) ήταν υψηλότερο (16% έναντι 2,4%) και υπήρχε η τάση για μεγαλύτερη θνητότητα σχετιζόμενη με το ανεύρυσμα (4% έναντι 0,7%).
Επιβεβαιώνεται, λοιπόν, με αυτή τη σοβαρή μελέτη ότι ενώ η τοποθέτηση ενδοαυλικού μοσχεύματος μπορεί να είναι μια καλή επιλογή για μερικούς ασθενείς, σε άλλες περιπτώσεις η ανοικτή εγχείρηση μπορεί να είναι προτιμότερη μέθοδος. Ιδιαίτερα μάλιστα σε ασθενείς χαμηλού κινδύνου, ο ρόλος της ενδοαυλικής επέμβασης παραμένει συζητήσιμος.
